نوشته ای از خودم ::

وارد خیابون وفا که شدم سر نبش یه بوتیک رو دیدم.

سر در بوتیک نوشته بود: بوتیک زندگی ...

ندیک بوتیک که شدم گفتم:به بهونه خرید برم داخل. در رو که باز کردم باتعجب به هر کالایی نگاه میکردم. فروشنده گفت:بفرمایید. کدوم قلب رو میخواستین؟                   

ولی من دهنم باز مونده بود وهاج و واج به هر کالایی نگاه میکردم و جواب نمی دادم.                                     

آره . اون کالا ها قلب بود.قلب هایی که بعضی ها شکسته بود.بعضی ها داغون.حتی بعضی هاهم یه تیکشون گم شده بود. باخودم گفتم چرا خیابون وفا؟؟؟باعصبانیت از بوتیک خارج شدم و تابلویی رو که روش حک شده بود وفا رو خورد کردم وتابلویی جدیدی رو زدم و روش نوشتم بی وفا

آره زندگی ما آدم ها هم همینجوریه!همه ی ما تو خیابون بی وفایی قدم میزنیم و آخرش میرسیم به بن بست که دیگه جای هیچ امیدی نیست . فقط تو این مسیر بی خود دل همدیگه رو      میشکونیم....                                                  

	امشب ای ناز ، چه دلتنگ نگاهت شده ام   باز ای مونس جان چشم براهت شده ام     برق چشمان تو امشب به سکوتم خندید   چونکه دیوانه ی آن چهره ی ماهت شده ام

	عشق نمی پرسه اهل کجایی ،        فقط میگه تو قلب من زندگی می کنی .          عشق نمی پرسه چرا دور هستی      فقط میگه همیشه با من هستی               عشق نمی پرسه که دوستم داری                  فقط میگه : دوستت دارم

آسمــــــــان را که می نگرم عطر خیالت مجالم نمی دهـــــــــــــــد... دوباره از نــــو باز می گـــــــــــــــردم به سر سطــــــــــــر، آنجا که نام زیبـــــــای تو نگاشتـــــــــــــــه شده اســـــــــت.... آنجا که نـــــــــــام من آغــــــــاز میشـــــــــــــــود ... آن لحظه که عشـــــق می روید و من در هوایش نفس می کشـــــم. فانوس ستاره ها را خاموش می کنـــــم و چهره ی مهتاب را در پشت  ابــــــرها پنهــــــان می کنـــــــم...   تا دستانم در دست های گرم تو جــــای دارد، چشـــــم هایم را بر روی هر آنچه دیدنــــــــی است می بنـــــــــدم.... تصنیف عشق را برایت زمزمه می کنـــــــم،،،،،، تا غروب ستاره ها کنارم بمان و بدان که عاشقانه دوستـــــــت دارم.

اطر تمام خنده هايي كه از صورتم گرفتي .... بخاطر تمام

 غمهايي كه بر صورتم نشاندي .... نمي بخشمت .... بخاطر

 دلي كه برايم شكستي .... .. بخاطر احساسی كه برايم پرپر

 كردي ..... نمي بخشمت .... بخاطر زخمي كه بر وجودم

 نشاندي ..... بخاطر نمكي كه بر زخمم گذاردي .... و مي

 بخشمت بخاطر عشقي كه بر قلبم حك كردي
 

دوستت دارم ای تک رویای زندگی من

سلام دوستای پر انرزی من

امیدوارم حال تک تکتون خوب باشه

خیلی ها پرسیدن که چرا ادرس وبلاگم با موضوع وبم به هم ربط نداره.

خوب باید بگم که ربط داره چون من در حال نوشتن رمانی به اسم شیدا هستم و به زودی اون رو برای دانلود در وبلاگم میزارم .

 روزتون خوش و امشبتون پر ستاره

نوشته خودم

آروم آروم.از پله های قلبم به سمت زیرزمین قصه نانا می رفتم .

در باصدای وهم انگیز و ترسناکی باز شد. هرچی نگاه می کردم

چیزی جز زنگار خاطراتم ویه صندوقچه ی کوچیک نمی دیدم

کلید صندوقچه رو برداشتم. توش یه نقشه بود با هزار پیچ و خم

اره اون نقشه ی زندگی نانا بود که باید برای رسیدن به آرزوهاش

از تک تک راه های سری اون نقشه خودشو به اوج میرسوند....

تاحالا تنها نشستی؟

بی سرو شدا توی خودت شکستی؟

حس خجالت بشینه رو چهرت از اینکه حس کنی اضافی هستی؟

تاحالا شده چیزی ببینی؟

دلت بخواد کور بشی و نبینی؟

واسه ی پنهان کردن گریه هات

زیر بارون بدون چتر بشینی؟

0

0

0

0

دوست ندارم بگویم دوستت دارم . دوست دارم بدانی دوستت دارم.

بچه ها حیفه اینو نخونید.

 یه داستان فوق العاده زیباست.